*Magnify*
SPONSORED LINKS
Printed from https://www.writing.com/main/view_item/item_id/2022223-last-thoughts
Printer Friendly Page Tell A Friend
No ratings.
Rated: E · Poetry · Foreign · #2022223
Depression
Θύμα σε έπλασε η ζωή, ίσως κι οι συγκυρίες
εσύ μονάχα ξέρεις πως πολέμησες...
Μάχες σκληρές ίσως να πήγαν μάταια
ψυχές σημαδεμένες από απώλεια της μνήμης
ορίζοντες ονείρων βάφτηκαν στα γκρίζα.
Ανέβηκες βουνά· δέντρα καψαλισμένα απ’ τη λαίλαπα της ματαιοδοξίας
Κατέβηκες με βήμα μπερδεμένο την πλαγιά
αντίκρυσες το ρεύμα του θανάτου να κατηφορίζει κάθε ρέμα
κι όμως δεν λιποψύχησες, κι ας είχες χέρια ματωμένα
Σηκώνοντας το βλέμμα προς τον ουρανό αντίκρυσες τη ματαιότητα
παρ’ όλα αυτά ανέβηκες τα σκαλοπάτια·
πέτρινη σκάλα που οδηγούσε στ’ όνειρο.
Η αντοχή σου έσπασε· γονάτισες, παρέδωσες το πνεύμα
μα το κορμί συνέχισε να πολεμά απτόητο·
πάλεψε να σταθεί στα πόδια του, κρούοντας μάνταλα σε βαριές πόρτες.
Ασήκωτο τσεκούρι τρεφόταν απ’ τις σάρκες του
το απομύζησε αποζητώντας κι άλλο αίμα
μ’ αυτό συνέχισε να προχωρά, πιστό σε ιδέες πίστης.
Ιδρώτας έκοψε το νιούτσικο κορμί στο θέαμα του πεπρωμένου
κανένας δεν κατάφερε να ρίξει έστω και ένα ακόμα βλέμμα στο κενό
μη θέλοντας να δει τον Θάνατο να περιμένει...
© Copyright 2014 John Greek (johnkg at Writing.Com). All rights reserved.
Writing.Com, its affiliates and syndicates have been granted non-exclusive rights to display this work.
Log in to Leave Feedback
Username:
Password: <Show>
Not a Member?
Signup right now, for free!
All accounts include:
*Bullet* FREE Email @Writing.Com!
*Bullet* FREE Portfolio Services!
Printed from https://www.writing.com/main/view_item/item_id/2022223-last-thoughts