New Order of Things

Flashfiction, 121 words, precicely; no more, no less!

Νέα Τάξη Πραγμάτων, μια ιστορία με 121 λέξεις ακριβώς, ούτε μία παραπάνω ούτε μία παρακάτω ούτε μία παραδίπλα:

Μια φορά το χρόνο, κάθε Πρώτη Πανσέληνο, σε σημείο απόκρυφο, κάπου στις χιονισμένες όχθες του Ποταμού Ιτίλ, βλέπει κανείς να συναθροίζονται οι Νύμφες. Αδημονούν κάτω από τον χλωμό ουρανό με τα αραιά μαβιά σύννεφα, προσμένοντας την ευλογημένη στιγμή. Τα ορμηνεμένα παλληκάρια, μαζεύονται λεφούσι από παντού. Λευκοί και κίτρινοι, μαύροι και ινδιάνοι· πανώριοι ομορφάντρες, τυχοδιώκτες λεοντόκαρδοι μ’ ατσάλινα σπαθιά και λαμπερές αρματωσιές, περιμένουν το σύνθημα από την Πρωθιερέα του Τάγματος, τη Μανούλα Βλάγκα, για να ορμήσουν ερεθισμένοι, να πάρουν τις θυγατέρες του αρχαίου Ποταμού. Οι πιο αδύναμοι κι οι άμαθοι στο κρύο, ξεψυχούν στην απραξία της αναμονής. Οι ρωμαλέοι φυτεύουν το σπέρμα τους στις κοιλιές των θεοτήτων. Η γενιά ημίθεων που σιγά-σιγά ανδρώνεται, είναι γραμμένο να εξουσιάσει, κάποτε, τα απρόσιτα εκείνα μέρη.

(Once a year, under the First Full Moon, at a hidden spot along the snow-laden banks of the River Itil, the Nymphs gather. They quiver beneath the pale sky with its sparse violet clouds, awaiting the sacred hour. The instructed lads, drawn from every corner, arrive in droves. White and yellow, black and redskin—splendid prettyboys, lionhearted drifters with steel blades and gleaming gear—stand restless, awaiting the signal from the High Priestess of the Order, old Mama Vlaga, to storm forth, hard and hungry, to claim the daughters of the ancient River.

The weak, untrained in cold, die in the stillness of anticipation.
The strong plant their seed in the bellies of the goddesses.
The generation of demigods now ripening is destined, one day, to rule those unreachable lands.)