Hosanna of Desire

Flashfiction, 121 words, precicely; no more, no less!

(Originally, written in Greek)

Winter or summer, Aphrodite stands there - unwavering - between trash bins and battered lampposts. Time has not been kind to her, but if she smiles at you, you forget even your God. A she-devil.

It's close to midnight, but the heat clings on, relentless. A man in black approaches and halts. Unshaven, with greasy tufts of hair stuck to his forehead. Shipwrecked; must've been a looker once.

The trap is well laid, the lipstick flawless, the lips inviting - but the price, prohibitive.

Awkwardly, the lanky man begins, out of nowhere, to chant in a seductive, stentorian voice, a liturgical hymn, alien and unearthly. She seems to understand the strange chant, and laughs demonically. Thrilled, she takes his arm. He pulls out his last banknote to offer her. She laughs louder. She doesn't care about the money - she presses her face to his sweaty chest, to take holy communion.

(alternative title: "Aphrodite in Drag")

"Ωσαννά του Πόθου"· μια ιστορία με 121 λέξεις ακριβώς: ούτε μία παραπάνω ούτε μία παρακάτω ούτε μία παραδίπλα:

Χειμώνα καλοκαίρι, η Αφροδίτη εκεί, ακλόνητη, ανάμεσα σε σκουπιδοτενεκέδες και ξεχαρβαλωμένους φανοστάτες. Ο χρόνος δεν είναι σπλαχνικός μαζί της, αλλά αν σου χαμογελάσει, ξεχνάς και τον Θεό σου. Διαβολογυναίκα.
Κοντεύουν μεσάνυχτα, κι ο καύσωνας δεν λέει να κοπάσει. Σιμώνει ένας μουστερής και κοντοστέκεται. Αξύριστος, με λιγδιασμένες τούφες μαλλιών κολλημένες στο μέτωπο. Καραβοτσακισμένος· ομορφάντρας πρέπει να ήταν κάποτε.
Η παγίδα είναι καλοστημένη, το κοκκινάδι άψογο, τα χείλη ποθητά, αλλά η ταρίφα απαγορευτική.
Αμήχανος, ο ψηλόλιγνος άνδρας αρχίζει στα ξαφνικά, με σαγηνευτική στεντόρεια φωνή, έναν ύμνο λειτουργικό, πρωτάκουστο. Εκείνη, σαν να κατανοεί την αλλόκοτη ψαλμωδία, γελά δαιμονικά. Ενθουσιασμένη, τον παίρνει αγκαζέ. Βγάζει να της δώσει το τελευταίο του χαρτονόμισμα. Αδιαφορεί για τα λεφτά· βυθίζει το πρόσωπό της στο ιδρωμένο στέρνο του, να μεταλάβει.